بلاتلاتردیه ای بر نظریه خطا در فلسفه اخلاق براساس تکامل زیستی

نظریه خطا را در فلسفه اخلاق جدید جان مکی مطرح کرد. بر اساس این نظریه، تمام قضایای اخلاقی کاذب اند. از دهه 1970 به این سو، تلاش گسترده ای برای تبیین اخلاق با استفاده از نظریه تکامل زیستی شده است. مایکل روس، اول بار از تبیین تکاملی اخلاق برای دفاع از نوعی نظریه خطا استفاده کرد. بر اساس این نظریه، انتخاب طبیعی در تمام انسان ها توهم عینی بودن اخلاق را نهاده است. کارکرد این توهم همگانی، افزایش «تناسب شامل» افراد است. ریچارد جویس در ابتدا بر اساس تعریفی خاص از اخلاق، و با استفاده از انتخاب طبیعی، دلیل آورد که گفتمان اخلاقی ای که باید اخلاقی را به افعال و دیگر امور، حمل می کند، صادق نیست. اما بعد تعریفش از اخلاق را گسترد و این بار با استفاده بیشتر از شواهد تجربی، به ویژه تبیین تکاملی اخلاق، نتیجه گرفت که باید باورهای اخلاقی را به حال تعلیق درآورد. من بیشتر بر اساس نوعی فضیلت گرایی در اخلاق، علیه این نظریات استدلال می کنم.